Το AP Sports Law Office εκπροσώπησε με επιτυχία μία ελληνική ΠΑΕ ενώπιον του FIFA DRC (Επιτροπής Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών της FIFA), σχετικά με την αξίωση ενός ποδοσφαιριστή για υποτιθέμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές από Συμβόλαιο Επαγγελματία Ποδοσφαιριστή.
Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης:
Τον Ιανουάριο του 2022, Ο Ποδοσφαιριστής και η ΠΑΕ σύναψαν τριετή σύμβαση εργασίας (Συμβόλαιο). Ο Ποδοσφαιριστής ήταν εγγεγραμμένος στην ΠΑΕ από τον Ιανουάριο του 2022 έως τον Αύγουστο του 2022. Στη συνέχεια, παραχωρήθηκε δανεικός σε σύλλογο αλλοδαπής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μέχρι τον Μάιο του 2023. Επανεγγράφηκε στην ΠΑΕ μέχρι τον Ιούλιο του 2023, όταν τελικά μετεγγράφηκε οριστικά σε σύλλογο τρίτης αλλοδαπής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, με τριμερή συμφωνία μετεγγραφής. Η συμφωνία μετεγγραφής δεν έκανε καμία αναφορά σε οφειλές προς Ποδοσφαιριστή.
Μετά τον τερματισμό της εργασιακής τους σχέσης μέσω της ως άνω μετεγγραφής, ο Ποδοσφαιριστής αξίωσε ληξιπρόθεσμες οφειλές που προέκυπταν από μισθούς και δόσεις που προβλέπονταν στο Συμβόλαιο.
Η Επιτροπή της FIFA κλήθηκε να αποφασίσει για τα ακόλουθα θέματα:
α) Ποια είναι η φύση των πληρωτέων ποσών που δεν προσδιορίζονται ειδικότερα (παρά ως δόσεις συμβολαίου) στη σύμβαση εργασίας; Αυτά τα ποσά είναι πληρωμές που αντιστοιχούν σε πριμ υπογραφής ή αποτελούν μέρος των τακτικών απολαβών / μισθών του Ποδοσφαιριστή για τις υπηρεσίες του;
(β) Τα ποσά του Συμβολαίου ήταν πληρωτέα κατά τη διάρκεια της αναστολής ισχύος του Συμβολαίου (κατά τη διάρκεια του δανεισμού του Ποδοσφαιριστή);
(γ) Σχετικά με την εγκυρότητα παραίτησης του Ποδοσφαιριστή από την αξίωση συγκεκριμένης πληρωμής, η οποία υπεγράφη από τον Ποδοσφαιριστή στα πλαίσια του Συμβολαίου Δανεισμού του Ποδοσφαιριστή (για ποσό που ήταν πληρωτέο κατά την ημέρα υπογραφής του Συμβολαίου Δανεισμού).
Επί της φύσης των απροσδιόριστων πληρωμών της συμβάσεως
Πρώτον, η Επιτροπή της FIFA εξέτασε τη φύση των πληρωμών («δόσεις») του Συμβολαίου ο οποίες δεν αναφέρονταν ως μισθοί (“salaries)”.
Τα εν λόγω ποσά δεν ήταν πληρωτέα μηνιαίως (όπως οι πληρωμές που ορίζονται ως «μισθοί», σε άλλο άρθρο της σύμβασης) αλλά σε 3 δόσεις ανά έτος, ενώ οι υπό εξέταση πληρωμές δεν είχα κάποιον ειδικότερο χαρακτηρισμό παρά μόνον ότι θα καταβάλλονταν στον Ποδοσφαιριστή όπως αναγραφόταν στο Συμβόλαιο.
Ο Ποδοσφαιριστής ζήτησε οι εν λόγω πληρωμές («δόσεις») να αναγνωριστούν ως «πληρωμές από πριμ υπογραφής συμβολαίου» (signing-on fee). Ο χαρακτηρισμός των πληρωμών ως «πριμ υπογραφής» θα είχε ως συνέπεια ο Σύλλογος να υποχρεούται να πληρώσει αυτές τις δόσεις, ανεξάρτητα από το εάν ο Ποδοσφαιριστής είχε παράσχει τις υπηρεσίες του ή όχι (κατά τη διάρκεια του δανεισμού και μετά τη λήξη του Συμβολαίου).
Η Επιτροπή της FIFA ερμήνευσε το περιεχόμενο του Συμβολαίου, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές λεκτικές διατυπώσεις, τα επιχειρήματα και τα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλαν τα μέρη. Με βάση τα ανωτέρω, απεφάνθη ότι η ΠΑΕ απέδειξε ότι οι μη χαρακτηρισμένες πληρωμές ήταν πράγματι μέρος της αμοιβής του Ποδοσφαιριστή και όχι πληρωμές που προέκυπταν από πριμ υπογραφής συμβολαίου/signing on fee. Ως εκ τούτου, οι ως άνω πληρωμές ήταν καταβλητέες μόνο για τον πραγματικό χρόνο κατά τον οποίο ο Ποδοσφαιριστής παρείχε τις υπηρεσίες του στην ΠΑΕ βάσει του Συμβολαίου.
Οφειλόμενες πληρωμές για τη διάρκεια του δανεισμού και μετά τη λήξη της σύμβασης.
Στη συνέχεια, η Επιτροπή της FIFA αποφάσισε ότι, κατά τη διάρκεια του δανεισμού, η σύμβαση εργασίας μεταξύ της ΠΑΕ και του Ποδοσφαιριστή ανεστάλη και δεν οφείλονταν πληρωμές από της ΠΑΕ στον Ποδοσφαιριστή. Υπογράμμισε ότι, εάν τα μέρη είχαν την πρόθεση να καταλήξουν σε διαφορετική συμφωνία, θα έπρεπε να το είχαν πράξει γραπτώς.
Το ίδιο σκεπτικό υιοθετήθηκε και για τα ποσά που αξίωνε ο Ποδοσφαιριστής για το χρονικό διάστημα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας. Εάν τα μέρη επιθυμούσαν να καθορίσουν την πληρωμή οποιoυδήποτε οφειλόμενου ποσού στον Ποδοσφαιριστή μετά τη λήξη της σύμβασης, θα έπρεπε να το είχαν συμφωνήσει εγγράφως.
Συμπερασματικά, δεν καταβλήθηκαν ποσά στον Ποδοσφαιριστή που να αντιστοιχούν στο χρόνο διάρκειας του δανεισμού του και στο χρόνο μετά τη λήξη του Συμβολαίου. Η Επιτροπή της FIFA αποφάσισε ότι ο Ποδοσφαιριστής θα έπρεπε να λάβει μόνο αναλογικές πληρωμές για τις ημέρες που ήταν εγγεγραμμένος στην ΠΑΕ μεταξύ της επιστροφής του από το δανεισμό και της οριστικής μετεγγραφής του στο εξωτερικό.
Η εγκυρότητα της παραίτησης από μια πληρωμή από τον Ποδοσφαιριστή.
Η Επιτροπή της FIFA σημείωσε ότι ο Ποδοσφαιριστής (στο πλαίσιο του δανεισμού του) παραιτήθηκε από μια δόση που προέκυπτε από το Συμβόλαιο, η οποία ήταν πληρωτέα ακριβώς κατά την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης δανεισμού.
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία της FIFA και του CAS, οι παραιτήσεις από μισθούς (και γενικά πληρωμές), για εργασία που έχει ήδη εκτελεστεί, δεν είναι έγκυρες και επομένως δεν γίνονται δεκτές.
Ωστόσο, η Επιτροπή της FIFA διαπίστωσε ότι, προκειμένου να εκτιμήσει κατά πόσον μια τέτοια παραίτηση είναι επιτρεπτή, πρέπει να προβεί σε στάθμιση συμφερόντων, ελέγχοντας την αναλογικότητα μεταξύ των αμοιβαίων παραχωρήσεων των μερών.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, καθώς και τη συμπεριφορά του Ποδοσφαιριστή, η Επιτροπή της FIFA αποφάσισε ότι η παραίτηση που περιλαμβάνεται στο Συμβόλαιο Δανεισμού Ποδοσφαιριστή αφορούσε αμοιβαίες παραχωρήσεις από τα μέρη:
«Η ΠΑΕ δέχτηκε να δανείσει τον Ποδοσφαιριστή σε άλλο σύλλογο δωρεάν, ενώ ο Ποδοσφαιριστής δεσμεύτηκε να αναζητήσει νέες ευκαιρίες σε διαφορετική χώρα, για μία ελαφρώς υψηλότερη αμοιβή, ωστόσο εις βάρος μιας από τις δόσεις του συμβολαίου».
Ως εκ τούτου, η Επιτροπή της FIFA διαπίστωσε ότι η παραίτηση ήταν έγκυρη και δεσμευτική.