Νέες αποφάσεις του CAS σχετικά με το “FIFA EPP Review Process”

Νέες αποφάσεις του CAS σχετικά με το “FIFA EPP Review Process”

Τους τελευταίους 20 μήνες, ο Οργανισμός Εκκαθάρισης της FIFA (“FIFA Clearing House”) αποτελεί καυτό θέμα συζήτησης μεταξύ των συλλόγων, των εθνικών ομοσπονδιών και των ειδικών του ποδοσφαιρικού δικαίου.

Έχουν εκδοθεί χιλιάδες EPPs, ενώ πολλά EPP Determinations and Allocation Statements έχουν κοινοποιηθεί σε ομάδες που κατήρτισαν ποδοσφαιριστές (“training clubs”) και νέους συλλόγους. Παρόλα αυτά, το CAS και το DRC έχουν εκδώσει πολύ λίγες αποφάσεις μέχρι σήμερα σε σχέση με τη διαδικασία αναθεώρησης των EPPs (“EPP Review Process”) και γενικά για το νέο καθεστώς υπολογισμού και κατανομής των αμοιβών κατάρτισης, βάσει του Κανονισμού Εκκαθάρισης της FIFA (“FIFA Clearing House Regulation”).

Πριν από μερικούς μήνες, δημοσιεύσαμε μια σύντομη έκθεση για την απόφαση CAS 2023/A/9682, μια απόφαση που περιείχε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του κανονισμού της FIFA για τον FIFA Clearing House Regulation. Το βασικό συμπέρασμα αυτής της απόφασης ήταν ότι «η ερμηνεία του κανονισμού αυτού δεν μπορεί λογικά να οδηγήσει στη δημιουργία ενός μηχανισμού έφεσης που θα επέτρεπε σε έναν αμελή σύλλογο να διορθώσει την αποτυχία του να συμμορφωθεί με τις κανονιστικές υποχρεώσεις και την υποχρέωση συνεργασίας από τα εμπλεκόμενα μέρη, που αποτελούν τη βάση της διαδικασίας επανεξέτασης των EPPs».

Πρόσφατα, δημοσιεύθηκαν δύο ακόμη αποφάσεις από το Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο (CAS) σχετικά με τη διαδικασία επανεξέτασης των EPPs και την εφαρμογή του κανονισμού FIFA Clearing House Regulation: οι υπ’ αριθμόν 2023/A/9730 και 2023/A/9940 & 9941 αποφάσεις, οι οποίες εκδικάστηκαν από τον επιφανή καθηγητή και διαιτητή του CAS, κ. Ulrich Haas. Αυτές οι αποφάσεις προσφέρουν μια διαφορετική προσέγγιση από εκείνη που υιοθετήθηκε στην απόφαση CAS 2023/A/9682, σχετικά με την αμέλεια των συλλόγων κατά τη διάρκεια της Διαδικασίας Επανεξέτασης της EPPs.

 

Πραγματικά γεγονότα των υποθέσεων

Και οι δύο υποθέσεις αφορούσαν παραιτήσεις που δεν είχαν αναρτηθεί δεόντως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επανεξέτασης των EPPs.

Στην CAS 2023/A/9730, ο νέος σύλλογος δήλωσε παραίτηση από την αποζημίωση κατάρτισης, η οποία δεν ήταν μεταφρασμένη σε μία από τις επίσημες γλώσσες της FIFA. Η FIFA ζήτησε από τον σύλλογο, αρκετές φορές, να ανεβάσει μια μετάφραση της παραίτησης, δηλώνοντας ότι διαφορετικά το έγγραφο δεν θα λαμβανόταν υπόψη στον καθορισμό του ΕΡΡ. Παρόλα αυτά, η μεταφρασμένη παραίτηση δεν αναρτήθηκε. Τελικά, στις 25.05.2023, η FIFA εξέδωσε τον EPP Determination και το σχετικό ΕΡΡ Allocation Statement, αναφέροντας ότι η νέα ομάδα θα καταβάλει στα training clubs συνολικό ποσό 114.575,34 ευρώ.  Μετά την έκδοση του Allocation Statement, το training club κατέθεσε εκ νέου παραίτηση, παραιτούμενο από κάθε ποσό που έπρεπε να καταβληθεί ως αποζημίωση κατάρτισης, επιβεβαιώνοντας την παραίτησή του ενώπιον του FIFA Clearing House και του CAS και παραιτούμενο από την εκτέλεση του Allocation Statement από τα Πειθαρχικά Όργανα της FIFA.

Ενώπιον του CAS, η FIFA υποστήριξε -μεταξύ άλλων- ότι η πρόσθετη παραίτηση δεν είχε αντίκτυπο στην διαδικασία ενώπιον του CAS, διότι εκδόθηκε μετά την κοινοποίηση της προσβαλλόμενης απόφασης και δεν μπορεί να διορθώσει την παράλειψη του νέου συλλόγου να ανεβάσει το σωστό έγγραφο στο TMS.

Το κύριο ζήτημα που εξέτασε ο Διαιτητής ήταν κατά πόσον η παραίτηση που κατατέθηκε για πρώτη φορά μεταφρασμένη ενώπιον του CAS, μπορούσε να γίνει δεκτή και να εξεταστεί από το CAS, και ότι ο Διαιτητής υποχρεούται να περιοριστεί στην εξέταση του κατά πόσον οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ήταν ορθές.

Στην CAS 2023/A/9940 & 9941, δύο training clubs είχαν παραιτηθεί από το δικαίωμά τους για αποζημίωση κατάρτισης, έναντι ποσοστού μεταπώλησης 5% από πιθανές μελλοντικές μεταγραφές του ποδοσφαιριστή, πριν από τη μεταγραφή αυτού στο νέο σύλλογο.  Η FIFA απέστειλε υπενθύμιση στο νέο σύλλογο, ζητώντας του να προσκομίσει οποιαδήποτε έγγραφα σχετικά με την αξίωση αποζημίωσης κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένων των παραιτήσεων ή των προσφορών συμβολαίου. Παρά τα παραπάνω, η παραίτηση δεν υποβλήθηκε από τον σύλλογο στη FIFA. Ως εκ τούτου, η FIFA εξέδωσε Allocation Statement, με το οποίο επιδίκασε το ποσό των 90.876,72 ευρώ στα training clubs. Πρέπει να αναφερθεί ότι στο πλαίσιο της διαδικασίας του CAS, ένας από τους συλλόγους κατάρτισης ενημέρωσε τη FIFA ότι είχε πράγματι καταλήξει σε συμφωνία με τον εκκαλούντα σύλλογο και είχε παραιτηθεί από την αποζημίωση κατάρτισης.

Ενώπιον του CAS, η FIFA υποστήριξε ότι το CAS δεν πρέπει να επιτρέψει στο νέο σύλλογο την υποβολή νέων εγγράφων ή οποιωνδήποτε εγγράφων που θα μπορούσαν να είχαν υποβληθεί κατά τη διαδικασία του EPP, διαφορετικά αυτό θα αποτελούσε καταστρατήγηση του συστήματος του FIFA Clearing House στο σύνολό του. Η FIFA υποστήριξε επίσης ότι, παρά την de novo αρμοδιότητά του για επανεξέταση της υπόθεση, το CAS θα πρέπει να περιορίσει το σκεπτικό του στο εάν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ήταν σωστές με βάση τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν μέσω της διαδικασίας EPP και ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που θα μπορούσαν να είχαν υποβληθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν πρέπει να γίνονται δεκτά.

 

Εκτιμήσεις του CAS

Αναφερόμενος στην υπ’ αριθμόν CAS 2018/A/5808 απόφαση, ο καθηγητής Haas δήλωσε ότι «τα αποδεικτικά στοιχεία που δεν παρουσιάστηκαν ή δεν ήταν διαθέσιμα πριν από τον πρώτο βαθμό μπορούν να ληφθούν υπόψη από το CAS, εκτός εάν οι ισχύοντες κανόνες και κανονισμοί υπαγορεύουν το αντίθετο ή εκτός εάν εφαρμόζεται το άρθρο R57(3) του κώδικα CAS».  Ο Δικαστής υπογράμμισε ότι οι εφαρμοστέοι κανονισμοί (διαδικαστικοί κανόνες του Ποδοσφαιρικού Δικαστηρίου και του FIFA Clearing House Regulation) δεν παρεκκλίνουν ρητά ή σιωπηρά από την αρχή de novo του άρθρου 4 του κανονισμού του CAS. R57(1) του κώδικα CAS.

Ο Διαιτητής διαπίστωσε ότι ο σύλλογος ενήργησε με αμέλεια, καθώς δεν παρείχε μετάφραση της παραίτησης, παρόλο που κλήθηκε να το κάνει, αλλά υπογράμμισε ότι «η δικαιοσύνη αποδίδεται ορθότερα με την αποδοχή των αποδεικτικών στοιχείων που ήταν ήδη διαθέσιμα κατά τη στιγμή που εκδόθηκαν οι εφεσιβαλλόμενες αποφάσεις».

Τέλος, ο Διαιτητής αποδέχθηκε ότι η FIFA ενήργησε «πραγματικά και νομικά ορθά» κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων, ωστόσο, η καθοριστική ημερομηνία αναφοράς για την εκτίμηση του Διαιτητή σχετικά με το αν η FIFA ενήργησε ορθά είναι η ημερομηνία της ακρόασης στο CAS (ή η ημερομηνία κατά την οποία τα μέρη ενημερώθηκαν το CAS θα εξέδιδε απόφαση βάσει των εγγράφων καταθέσεων), κατά την οποία ήταν γεγονός ότι υπήρχε έγκυρη παραίτηση από την αποζημίωση κατάρτισης από τους συλλόγους κατάρτισης.

Με βάση τα παραπάνω, τα EPP Determinations και τα αντίστοιχα Allocation Statements ακυρώθηκαν και στις δύο περιπτώσεις.