Το AP Sports Law Office εκπροσώπησε με επιτυχία ενώπιον των Πολιτικών Δικαστηρίων αλλοδαπό Διαμεσολαβητή ποδοσφαίρου κατά Ποδοσφαιριστή, σχετικά με την αναγνώριση και την εκτέλεση αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης (CAS), που του επιδίκαζε ανεξόφλητη προμήθεια διαμεσολαβητή καθώς και τα έξοδα διαιτησίας και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθη ο Διαμεσολαβητής.
Τα μέρη είχαν υπογράψει σύμβαση «Αποκλειστικής Εντολής», με την οποία ο Ποδοσφαιριστής εξουσιοδότησε το Διαμεσολαβητή να είναι ο αποκλειστικός εκπρόσωπος και διαμεσολαβητής του για όλα τα θέματα που αφορούν πιθανή μετεγγραφή του σε οποιαδήποτε ομάδα μίας συγκεκριμένης χώρας ή/και την επέκταση του συμβολαίου του.
Ο Ποδοσφαιριστής προέβη σε διαπραγματεύσεις και τελικά υπογραφή συμβολαίου με ομάδα της συγκεκριμένης χώρας, χωρίς να συμπεριλάβει το Διαμεσολαβητή.
Ο Διαμεσολαβητής προσέφυγε στο Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο (ΑΔΔ – CAS). Το ΑΔΔ έκρινε ότι, με μια αυστηρή ερμηνεία της υπογραφείσας σύμβασης «Αποκλειστικής Εντολής», δεν ήταν απαραίτητο να διαπιστωθεί η συμμετοχή του Διαμεσολαβητή στις διαπραγματεύσεις και στη συμφωνία του Ποδοσφαιριστή με την ομάδα, ώστε να αποφασισθεί εάν ο πρώτος δικαιούται την προμήθεια διαμεσολαβητή, καθώς τα μέρη δεσμεύονται από τη συμφωνία τους βάσει της αρχής pacta sunt servanda. Σε κάθε περίπτωση, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ολοκλήρωση της μετεγγραφής, αφού είχε προτείνει προηγουμένως τον Ποδοσφαιριστή στην ομάδα.
Κατά την αίτηση κήρυξης εκτελεστής της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης που υποβάλαμε, το Δικαστήριο έκρινε τα παρακάτω:
Αναφορικά με τους ισχυρισμούς του Ποδοσφαιριστή
- Η εξουσία του ημεδαπού Δικαστηρίου περιορίζεται στη διακρίβωση της συνδρομής των προϋποθέσεων της κήρυξης ή μη εκτελεστής της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης και η κρίση του CASγια την ουσία της υπόθεσης διαφεύγει τον έλεγχο του Δικαστηρίου ως προς την νομική και ουσιαστική της ορθότητα.
- Εξάλλου, εάν η αλλοδαπή διαιτητική απόφαση έπασχε από νομικά ή/και ουσιαστικά σφάλματα κατά το αλλοδαπό δίκαιο, θα μπορούσαν να θεραπευτούν με την άσκηση των σχετικών ένδικων μέσων στο αρμόδιο δικαστήριο της αλλοδαπής.
- Τα επιδικασθέντα ποσά, ως συμβατικά προβλεφθείσα «ποινή», δεν προσκρούουν στην εγχώρια δημόσια τάξη καθ’ ότι στο ελληνικό δίκαιο η συμβατική πρόβλεψη ποινικής ρήτρας δεν αντίκειται, αυτή καθ’ εαυτή, στις θεμελιώδεις ηθικές, κοινωνικές και οικονομικές κρατούσες αντιλήψεις. Αντιθέτως, επιτρέπεται η συνομολόγηση ποινής εις βάρος του οφειλέτη σε περίπτωση υπαίτιας εκ μέρους του αθέτησης της σύμβασης (αρ. 404 επ. ΑΚ) και η μόνη περίπτωση στην οποία δεν είναι ανεκτή από την ελληνική δημόσια τάξη, είναι όταν αυτή είναι υπέρμετρη. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η επιδικασθείσα χρηματική «ποινή» δεν είναι υπέρμετρη, αλλά ανεκτή λόγω:
Α. Του βαθμού και του μεγέθους υπαιτιότητας του Ποδοσφαιριστή, αναφορικά με την με πρόθεση αθέτηση της συμβατικής του υποχρέωσης.
Β. Των οικονομικών συμφερόντων των δύο μερών που προσβλήθηκαν, αφού ο Διαμεσολαβητής είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη μετεγγραφή (ακόμα και εάν αυτό δεν ήταν απαραίτητο να διαπιστωθεί).
Γ. Της ηθικής κατάστασης των μερών, αφού διατηρούσαν στενές φιλικές και επαγγελματικές σχέσεις.
Δ. Της οικονομικής κατάστασης των μερών, δεδομένου ότι η το ποσό της ποινικής ρήτρας δεν ήταν δυσανάλογο της οικονομικής κατάστασης του Ποδοσφαιριστή.
Αναφορικά με την κήρυξη εκτελεστής αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η διαιτητική απόφαση που εξετάστηκε πληρούσε τις προϋποθέσεις των άρθρων του Ελληνικού Νόμου με το οποίο κυρώθηκε η Σύμβαση της Νέας Υόρκης περί αναγνώρισης και εκτέλεσης αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων και συγκεκριμένα:
- Είναι αλλοδαπή, σύμφωνα με το εδαφικό κριτήριο του αρ. 1 παρ. 1 εδ. α’ της Σύμβασης της Νέας Υόρκης.
- Αναφέρεται σε διαφορά που απορρέει από την εκτέλεση σύμβαση διαμεσολάβησης, αποτελεί καταψηφιστική απόφαση (η αναγκαστική εκτέλεση δεν είναι επιτρεπτή σε μη καταψηφιστικές αποφάσεις) και φέρει τα χαρακτηριστικά διαιτητικής απόφασης
- Το αντικείμενο της διαφοράς, (προώθηση υπηρεσιών επαγγελματία ποδοσφαιριστή) ήταν επιδεικτικό ρύθμισης με διαιτησία, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο.
- Η αναγνώριση και κήρυξη εκτελεστής της αλλοδαπής διαιτητικής απόφασης δεν προσβάλλει την ελληνική δημόσια τάξη.