Στις 14/11, ο Άλκης Παπαντωνίου, Επικεφαλής του AP Sports Law, είχε την τιμή να είναι ομιλητής στο 11ο Συνέδριο της AIAF, το οποίο διοργανώθηκε από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σαουδικής Αραβίας στο Ριάντ, όπου συγκεντρώθηκαν εξαιρετικοί επαγγελματίες του αθλητικού χώρου από όλο τον κόσμο.
Ως ομιλητής, ο κ. Παπαντωνίου συμμετείχε στη στρογγυλή τράπεζα με τίτλο «Τελευταίες Εξελίξεις στις Νέες Κανονιστικές Ρυθμίσεις της FIFA (Συνοπτική Αναφορά του 3ου Εργαστηρίου AIAF-FIFA)». Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, συζητήθηκαν τα πιο πρόσφατα ζητήματα σχετικά με τους κανονισμούς της FIFA, ανοίγοντας έναν εποικοδομητικό και γόνιμο διάλογο για τα θετικά κανονιστικά βήματα που έχει κάνει η FIFA, τις πτυχές που χρειάζονται βελτίωση και τις μελλοντικές ενέργειες και προκλήσεις που η FIFA θα αντιμετωπίσει και θα αγκαλιάσει.
Το πρώτο μέρος της συζήτησης επικεντρώθηκε στο 3ο Εργαστήριο AIAF-FIFA, το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2024, μία σημαντική πρωτοβουλία και πλέον παράδοση, μέσω της οποίας οι ειδικοί του αθλητικού δικαίου της AIAF υποβάλλουν τις προτάσεις τους στη FIFA για τη βελτίωση του RSTP της FIFA.
Το δεύτερο θέμα που συζητήθηκε στη στρογγυλή τράπεζα ήταν ο νέος Κανονισμός NDRC της FIFA, ο οποίος θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2025.
Ο Νέος Κανονισμός φέρνει σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία των εθνικών φορέων επίλυσης διαφορών των Ομοσπονδιών-Μελών, με στόχο την παροχή αυξημένης ασφάλειας και διαφάνειας στις ομάδες και στους παίκτες.
Από την 1η Ιανουαρίου 2025, οι NDRC που δεν θα έχουν περάσει την αξιολόγηση σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της FIFA, δεν θα είναι αρμόδιοι να εκδικάζουν διεθνείς διαφορές.
Μεταξύ των σημαντικών αλλαγών περιλαμβάνονται οι εξής:
- Η συμμόρφωση ενός NDRC δεν θα εξετάζεται σε ατομική βάση για κάθε υπόθεση.
- Οι διαδικασίες ενώπιον των NDRC θα είναι δωρεάν.
- Όλες οι αποφάσεις των NDRC θα δημοσιεύονται.
Τα μέλη του πάνελ συζήτησαν επίσης δύο πολύ “καυτά” θέματα του ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια: το ρυθμιστικό πλαίσιο για τους διαμεσολαβητές ποδοσφαιριστών και τον Κανονισμό Clearing House της FIFA.
Όσον αφορά τον Κανονισμό FIFA για τους Διαμεσολαβητές Ποδοσφαιριστών, τέθηκαν διάφορα θέματα, όπως η εφαρμογή του, οι δικαστικές διαδικασίες παγκοσμίως και η τρέχουσα κατάσταση των διαμεσολαβητών.
Στο πλαίσιο των διαδικασιών ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΕ, οι ομάδες, οι ποδοσφαιριστές και κυρίως οι διαμεσολαβητές βρίσκονται σε “αδιευκρίνιστο έδαφος”, καθώς η θέση τους στο ποδοσφαιρικό φάσμα δεν είναι ξεκάθαρη.
Ως AP Sports Law, επισημάναμε τη σημασία των εξής ενεργειών από τη FIFA:
α. Αναδημοσίευση της λίστας των αδειοδοτημένων διαμεσολαβητών, ώστε οι πιθανοί πελάτες να μπορούν να συνάπτουν νομικές και έγκυρες συμφωνίες.
β. Επαναδραστηριοποίηση της Επιτροπής Διαμεσολαβητών της FIFA, για την προστασία εκείνων των πρακτόρων που έχουν αποκτήσει την Άδεια Διαμεσολαβητών της FIFA.
γ. Έκδοση οδηγού για τις συνέπειες της αναστολής συγκεκριμένων διατάξεων του Κανονισμού FFAR, ώστε να διευκρινιστούν τα “επιτρεπόμενα” και “απαγορευμένα” για τις ομάδες και τους ποδοσφαιριστές κατά την περίοδο που οι σχετικές διατάξεις παραμένουν σε αναστολή.
Τέλος, τα μέλη της στρογγυλής τράπεζας συζήτησαν για το Clearing House της FIFA και όλα τα θέματα που αφορούν τη λειτουργία του. Οι θετικές και αρνητικές πτυχές, καθώς και τα μέτρα – πρακτικά και κανονιστικά – που θα διευκολύνουν την αποτελεσματική και αποδοτική κατανομή των αποζημιώσεων κατάρτισης.
Στο AP Sports Law, έχουμε εμπιστοσύνη και πίστη στο όραμα του Clearing House της FIFA. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι σήμερα, τα αποτελέσματα δεν είναι απολύτως ικανοποιητικά. Η πρώιμη λειτουργία του συστήματος FCH παρέχει αθέμιτο πλεονέκτημα στις “μεγάλες ομάδες”, ιδιαίτερα εκείνες που καταβάλλουν σημαντικά ποσά για μετεγγραφές, αποφεύγοντας τις υποχρεώσεις τους βάσει του FCHR, καθυστερώντας τις πληρωμές για σημαντικά χρονικά διαστήματα με χαμηλό κόστος για αυτές.
Επιπλέον, μέχρι σήμερα, η FIFA δεν προσφέρει μια λογική διαδικασία διόρθωσης προφανών λαθών ή παραλείψεων στα EPP. Το γεγονός ότι οι σχετικές αποφάσεις της FIFA μπορούν να αμφισβητηθούν μόνο ενώπιον του CAS, με σημαντικό κόστος, αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για τις ομάδες να λάβουν τις αποζημιώσεις κατάρτισης υπό αυτές τις συνθήκες.
Συνολικά, η γενική εικόνα της εφαρμογής του FCHR μέχρι σήμερα είναι ότι οι ομάδες και οι ομοσπονδίες δεν ήταν έτοιμες να λειτουργήσουν υπό αυτό το σύστημα.
Συνοψίζοντας, επισημάναμε ότι – μεταξύ άλλων – τα εξής μέτρα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτίωση του FCHR:
- Οι ομάδες που δεν καταβάλλουν αποζημιώσεις κατάρτισης να αντιμετωπίζουν κατάλληλες κυρώσεις, περιλαμβανομένων των κατάλληλων χρηματοοικονομικών προστίμων (π.χ. 10% του συνολικού ποσού που οφείλεται).
- Άμεση επικοινωνία μεταξύ FIFA, FCH και ομάδων που δεν έχουν πρόσβαση στην πλατφόρμα FIFA TMS (μέσω των επίσημων επαφών τους ή μέσω εξουσιοδοτημένων εκπροσώπων).
- Άμεσες διορθώσεις των EPP από τη FIFA, χωρίς να χρειάζεται να παρέμβει η οικεία ομοσπονδία, εφόσον υπάρχουν επαρκή και αξιόπιστα στοιχεία από τις ομάδες.
- Επαναφορά της δυνατότητας των ομάδων να υποβάλλουν αξίωση ενώπιον της FIFA DRC εντός 24 μηνών από τη δημιουργία του EPP, σε περίπτωση που η ομάδα δεν περιλαμβάνεται στο τελικό EPP. Η αναγνώριση του EPP και της Δήλωσης Κατανομής δεν θα είναι οριστική (για το μέρος στο οποίο δεν υπάρχει πληροφορία καταχώρησης), μέχρι τη λήξη των 24 μηνών.
- Ευχέρεια στη διόρθωση λαθών στις EPP, οποιαδήποτε στιγμή εντός 24 μηνών από την έκδοση του EPP, ώστε οι ομάδες εκπαίδευσης (που συνήθως είναι μικρότερες) να μην χάνουν σημαντικά έσοδα, προς όφελος των εμπλεκόμενων ομάδων (που συνήθως είναι μεγαλύτερες και/ή πλούσιες).
Συνολικά, το 11ο Συνέδριο AIAF διεξήχθη με μεγάλη επιτυχία. Δύο ημέρες κατά τις οποίες οι ειδικοί του αθλητικού δικαίου από όλο τον κόσμο αντάλλαξαν απόψεις για τα σύγχρονα ζητήματα του ποδοσφαίρου, αποκτώντας και προσφέροντας πολύτιμες γνώσεις για τις διεθνείς και εθνικές εξελίξεις, καθιστώντας μας σοφότερους και πιο ενημερωμένους.
